Yiannis Logiotatides

Σύννεφα, τόσο κοντά, τόσο μακρυά

Μια φωτογραφική προσέγγιση

Μου αρέσει να παρατηρώ τον ουρανό κατά την διάρκεια της ημέρας. Κοιτάζω τον ουρανό και βλέπω τα σύννεφα. Τα χρώματά τους, τα σχήματά τους άλλοτε μικρά ή μεγάλα, οριζόντια η κάθετα, μέσα στην απέραντη θάλασσα του ουρανού. Λειτουργούν σαν εργαλεία συμπεριφοράς του ουρανού. Υπάρχει πάντα το κατάλληλο για κάθε περίπτωση. Μ' αυτά σκέφτεται παίζοντας με το φως του ήλιου εκφράζεται και με τις βροντές και το ουράνιο τόξο και δημιουργεί την βροχή, τις καταιγίδες, το χιόνι.

Πολλοί τα λάτρεψαν σαν θεούς, άλλοι προσπάθησαν να τα μελετήσουν και να πάρουν πληροφορίες, ερμηνεύοντας τα σχήματα τους, για το μέλλον και για την έκβαση πολέμων και καλλιεργειών. Άλλοι τα ύμνησαν, εμπνεύστηκαν απ΄ αυτά, όπως ζωγράφοι και ποιητές. Ο Claude Monet, περίμενε να περάσουν τα σύννεφα από το παράθυρο του ξενοδοχείου του. Ο Van Gogh αφηγείτο ιστορίες για σύννεφα από βαμβάκι, και σύγχρονος των χρόνων μας Bertoldi, εκφράστηκε εξαιρετικά με τις γιγαντογραφίες του γεμάτες σύννεφα. Από τους ποιητές οι καταξιωμένοι Ελύτης και Καρυωτάκης τα ανέφεραν συχνότατα στα ποιήματα τους.

Ο ουρανός, οικοδεσπότης στοιχείων και φαινομένων αλλά και καθρέφτης όλων όσων συμβαίνουν στη γη, γεγονότα καθόλου ευχάριστα, χρησιμοποιεί τα σύννεφα για να εκφράσει συναισθήματα και ιδιαίτερα την δυσαρέσκειά του, θα μπορούσαμε να πούμε και τον θυμό του πολλές φορές.

Αυτά τα δυνατά συναισθήματα προσπαθώ να αποδώσω στην φωτογραφική μου συλλογή, αναδεικνύοντας όσο το δυνατό περισσότερο την δραματοποιημένη μορφή όπως αυτή εκφράζεται πριν και κατά την διάρκεια της καταιγίδας αλλά και μετά, με την βοήθεια του ουράνιου τόξου, που τα ίδια δημιουργούν.

Με την μοναδικότητα που δίνει η δύναμη της φωτογραφίας κατά τη στιγμή της λήψης, μετατρέπουν μια μεταβλητή του χρόνου σε σταθερά. Δηλαδή το στιγμιαίο σχήμα από το σύννεφο αλλά και οι εντυπώσεις και τα συναισθήματα που προκαλεί, μένουν αναλλοίωτα στην αιωνιότητα. Το ίδιο (σύννεφο), σαν ένα τεράστιο γλυπτό δημιούργημα και η μορφή σαν έργο ζωγραφικής. Ακόμη περισσότερο όταν παρατηρήσει κανείς με προσοχή και υπομονή μέσα στην δραματοποιημένη εικόνα βλέπει ανθρώπινες μορφές, ζώα, σχήματα και ανάλογα με την ζωηρότητα της φαντασίας του περισσότερα πράγματα.

Η επιλογή της εκδοχής σε άσπρο μαύρο στις φωτογραφίες, σκοπό έχει να τον βγάλει έξω από τα στενά όρια του χρώματος και να αφήσει ελεύθερο τον θεατή τόσο στο κριτικό όσο και στο συναισθηματικό επίπεδο παρατήρησης, ώστε να δημιουργήσει ο καθένας ένα προσωπικό βαθμό επικοινωνίας.

Τα σύννεφα, όσο θυμωμένα και να είναι, για να τα δούμε πρέπει να κοιτάξουμε ψηλά, και αυτό μας βγάζει από την μιζέρια της καθημερινότητας, αυξάνει την αυτοπεποίθηση και δίνει αισιοδοξία. Η επικοινωνία με τα σύννεφα είναι ανάταση ψυχής.